Hotel Schwarzer Adler w Golubiu
Budynek dawnego hotelu pod nazwą „Schwarzer Adler” („Czarny Orzeł”) (później Baru „Drwęca”) położony jest na starówce golubskiej, przy obecnej ulicy 17 Stycznia nr 6. Dawniej była to (do 1930 roku) ulica Mostowa 54.
Obecny budynek został wzniesiony w 1899 roku, jak podaje to data umieszczona w jego szczytowej partii. Jest on jednym z najbardziej monumentalnych i obszernych na całej starówce golubskiej obiektów. Gdy patrzymy na niego, to widzimy, że mimo jednakowego stylu, w jakim został wzniesiony, iż składa się on z dwóch różnych w formie budynków, połączonych ze sobą. Fakt ten świadczy o tym, że były one wzniesione na dwóch starych średniowiecznych działkach lokacyjnych, które połączono przed 1758 rokiem. Świadczą o tym zapiski z 5 grudnia 1758 roku odnotowane w rękopiśmiennych protokolarzach sądu ławniczego miasta Golubia. Czytamy w nich, „że ówczesna wielmożna pani Maryanna z Malonowskich Wolska, niegdy wielmożnego pana Jana Malanowskiego cześnika czernichowskiego rodzona siostra w asystencji wielmożnego pana Antoniego Wolskiego łowczego parnawskiego męża swojego mając Dworek w Dobrzyńskiej ulicy z jednej strony od Bramy Dobrzyńskiej placu praesens kościelnego, z drugiej strony domu uczciwego Daniela Kieleńskiego mieszczanina golubskiego na dwu placach postawiony a to stosując się do kontraktu dnia dzisiejszego w akcie wyrażonego w Pułkowie tym datowanego i ręką wielmożnej JMCI Pani Rekognoscentki w asystencji Wielmożnego JMCI Pana Wolskiego męża swego i sławnego Michała Rozpłowskiego mieszczanina golubskiego i przyjaciół podpisanego już odtąd nieodmiennie pomieniony Dworek ze wszystkim prawem dziedzictwem na siebie po niegdy wielmożnym JMCI Panie Malanowskim cześniku czernichowskim spadającym … pomieniony Dworek w swoich dwuplacowych z morgami dwiema znajduje się w ograniczeniach sławnemu Michałowi i Katarzynie z Strzeleckich Rozpłowskim małżonkom mieszczanom golubskim i ich sukcessorom wraz z sukcessorami swymi daje, daruje, rezygnuje i za sumę złotych pruskiej monety osiemset dico zł 800 przedaje, a że ad rationem kontraktu sławny Michał Rozpłowski płaci zł 200 pruskiej monety, więc praesenti quietat contractu et resignatione. Intromissyi wolnej sądowej przez dwóch ławników i woźnego dopuszcza, submittuie się przyszłym wielmożna JMC Pani Wolska łowczyni parnawska ze swymi sukcessorami iż pomienionego sławnego Michała Rozpłowskiego i jego sukcessorów od wszelkich impedimentów prawnych i nieprawnych jakichkolwiek osób stanu i kondycji jakiejkolwiek znajdujących się lub zapisów dawnych osób bliskich lub odległych evinkować i zastępować…”.
Kontrakt zawarto w Pułkowie Małym w starostwie golubskim w dniu 5 grudnia 1758 roku.
Dnia 24 listopada 1863 roku nieruchomość powyższą kupił Carl Heger. W wykazie katastralnym z 1878 roku nieruchomość należała do wdowy Otilie Heger. W 1892 posiadał ją niejaki Rybold, natomiast przed 1909 rokiem nabył ją hotelarz pochodzenia żydowskiego Israel Silberstein. Zapewne to on zbudował w 1899 nowy budynek hotelu zwane zwany w języku niemieckim „Schwarzer Adler”. Dnia 16 października 1922 r. Israel Silberstein „sprzedaje panom Alojzemu i Janowi Klimkowi ze Skępska do równych praw i części nieruchomość ul. Mostowa nr 54 Golub, w którym oprócz hotelu zaprowadzony jest interes kolonialny, interes tytoniem i wyszynk.
W dniu 14 lipca 1931 roku w hotelu „Czarny Orzeł” istniała Firma „Bracia Klimek”. Było tu także prowadzone przez braci Klimek kino zwane „Apollo”. W czasie okupacji nieruchomość została zabrana przez władze okupacyjne. Po zakończeniu II wojny światowej były hotel nie wrócił do braci Klimków, zarekwirowały ją władze komunistyczne. Na dole byłego hotelu otwarto bar alkoholowy zwany „Drwęca”, prowadzony przez Gminną Spółdzielnię „Samopomoc Chłopska” z Golubia – Dobrzynia. Wśród mieszkańców nosiła ona nazwę „Mordownia”. W drugiej części budynku urządzono biuro PCK, ZHP oraz miała tu siedzibę firma państwowa :„Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza Ruch”, która kolportowała na terenie miasta Golubia – Dobrzynia książki oraz prasę wydawaną przez państwo. Przez pewien czas (zaraz po wojnie), znajdował się w budynku internat Liceum Ogólnokształcącego. Budynek, jako państwowy istniał do końca lat dziewięćdziesiątych. Później potomkowie Klimków odzyskali go. Bar był tam jeszcze przez kilkanaście lat, ale ze względu na małą frekwencję lokal zamknięto. Kilka lat temu opustoszały budynek został zamknięty i wystawiony na sprzedaż. Jego właściciele chcieli zbyt dużą cenę. Dopiero po obniżeniu jej budynek został sprzedany Panu Piwowarskiemu z Golubia. Wymaga on znacznych nakładów remontowych. Niedawno zaczął się remont tylnego budynku gospodarczego przez zdjęcie płaskiego dachu pokrytego papą.
Tekst źródłowy: Ryszard Kowalski
Opracowanie: Barbara Wasiluk
